Nadchodzi jesień a razem z nią niejednokrotnie czas zadumy. I właśnie kolejny tekst który napisał Mariusz Kąkol - Harnaś mówi o nieubłaganie płynącym czasie. Zastanówmy się przy okazji czytania ile prawdy o naszym dzisiejszym świecie zawiera ten tekst...  może uda się nacisnąć "hamulec życia".

UDOSTĘPNIAJMY a przede wszystkim powróćmy myślami do czasów naszego dzieciństwa. Może przypomnimy sobie troszkę inne czasy.

Świat w biegu...
 
Pomyślcie se nad tym kie se cas znojdziecie. Ka my tak lecymy po tym piyknym świecie?
Po co nom to wsytko? Po co ta gonitwa? Po co nom ta ciągło ło dziyj kozdy bitwa?
 
Po co ta robota łod świtu bladego?Kie przecie na kojcu nic nimomy z tego.
Na co nom ty dzieci i cało rodzina kie przecie tes dlo nik tego casu nima.
 
Piniądze na koncie, ludzie za granicom chałpy postawione , dudki ino licom.
A ci co zaś w kraju zeby byś bogaty to musi charataj na śtyry etaty.
 
W jednej firmie robi, a drugom prowadzi i jesce wiecorym siadnyj nie zawadzi, zeby zaś co jesce po pracowaj zdalnie. Przecie worto teraz miej tyk dudkow walnie.
 
Niestety za dudki casu nie kupiymy. Zyci sie zakojcy nim sie łoglondnymy.
 
Siadnymy se wtedy jako gołąb siwi i to co w łokoło straśnie nos zadziwi.
Chałpa kasik łobco bo my zabocyli i my w ni Po mieszkaj bardzo nie zdązyli. Dzieci tez jakosik z nami nie godajom. Ale przecie ło cym? Prawie nos nie znajom. Bo my całe zyci w kierocie chodzili. Dziś my sie na kojcu drogi łobidzili...
 
Świadomś wrociła, bo siły łodesły. Młodoś sie skojcyła. Długi lata przesły.
Jes chałpa do nieba Ino coz, kie pusto.
 
Som dudki na koncie ale ik nie rusos. Bo i teroz po co, kie tak nima siły . Casy twej świetności downo sie skojcyły.
I coz teroz worte jes to ziymski dobro kie tu boli noga a tam strzyko Ziobro? Kie Dzieci juz downo we świat poleciały a cłek przy nik nie był kie se dorostały...
 
Coz ze my im dali tyn świat materialny? Kie my na nic zdarli przy tym zywot marny, i za zodnom kase go nie łodkupiymy. To co przeminymo ju nie łodrobiymy.
 
Kto mo troske casu niek sie jesce z budzi. Niek bieg wy hamuje i głowe łostudzi. Niek zycio uzyje a cas nojcynniyjsy niek bliskim daruje, bo un nojwoźniyjsy...
 
Tekst w całości i zdjęcie pochodzą ze strony Prowdziwe Karpaty Świat Zacarowany

 

Udostępnij Drukuj E-mail